چگونه رهبران می‌توانند اخلاق هوش مصنوعی را در سازمان پیاده کنند؟

امروز ما در لحظه حساسی از هوش مصنوعی قرار گرفته‌ایم؛ باوجود نوید پیشرفت‌های باورنکردنی، اما خطر ادامه تعصب و تقویت نابرابری نیز وجود  دارد. تصمیماتی که اکنون می‌گیریم تأثیر آینده هوش مصنوعی بر جهان ما را شکل خواهد داد. به‌عنوان یک رهبر، مسئولیت هدایت این فناوری بر عهده ماست.

۱. اولین گام در حل هر مشکلی درک آن است. تعصب در هوش مصنوعی چیست و از کجا نشئت می‌گیرد؟ جواب مشخص است، همه چیز با داده‌ها شروع می‌شود. سیستم‌های هوش مصنوعی از داده‌هایی که دارند یاد می‌گیرند. اما اگر این داده‌ها منعکس‌کننده سوگیری‌های تاریخی یا اجتماعی باشد، هوش مصنوعی ناگزیر این تعصبات را یاد می‌گیرد و تداوم می‌بخشد.

برای مثال، اگر هوش مصنوعی در استخدام، از داده‌هایی استفاده کند که از لحاظ تاریخی به مردان برای نقش‌های رهبری علاقه‌مند بوده است، ممکن است به طور غیرمنصفانه، نامزدهای مرد را نسبت به زنان با شرایط مساوی توصیه کند. یا اگر هوش مصنوعی برای عدالت کیفری استفاده شود و بر اساس سوابق دستگیری مغرضانه آموزش‌دیده باشد، ممکن است به طور ناعادلانه جوامع خاصی را هدف قرار دهد.

این یک مسئله تئوری نیست. ما نمونه‌هایی در دنیای واقعی دیده‌ایم، از سیستم‌های تشخیص چهره که افراد رنگین‌پوست را به‌اشتباه شناسایی می‌کنند، تا الگوریتم‌های درخواست وام که بر اساس ویژگی‌های محافظت شده، تبعیض قائل می‌شوند. تشخیص بسیار مهم است. تعصب هوش مصنوعی فقط یک اشکال نیست، بلکه اغلب بازتابی از مسائل سیستمی است. هوش مصنوعی مخرب نیست، بلکه به‌سادگی از اطلاعاتی که داده می‌شود یاد می‌گیرد؛ بنابراین، چگونه با این موضوع مبارزه کنیم؟

پرهیز از تعصب هوش مصنوعی فقط یک موضوع اصلاحات فنی یا مطابقت با مقررات نیست. این یک مسئولیت اخلاقی رهبران برای ایجاد آینده‌ای عادلانه است. هوش مصنوعی مغرضانه می‌تواند به اعتبار ما به‌عنوان یک رهبر آسیب برساند، اعتماد مشتریان و کارمندان را از بین ببرد و منجر به تصمیمات بدی شود. برعکس، هوش مصنوعی اخلاقی می‌تواند منبعی از مزیت رقابتی باشد. این مسیر با تعیین ارزش‌ها شروع می‌شود. ما به‌عنوان یک رهبر باید اصول اخلاقی روشنی را ایجاد کنیم که استفاده سازمان، از هوش مصنوعی را هدایت می‌کند.

این اصول باید انصاف، شفافیت، مسئولیت‌پذیری و احترام به حقوق بشر را در اولویت قرار دهند. از طرفی داشتن این اصول ملاک عمل نیست؛ بلکه به‌اندازه کافی باید آنها را در فرهنگ‌سازمانی خود جاسازی کنیم. این بدان معناست که هوش مصنوعی اخلاقی را در اولویت فرایندهای تصمیم‌گیری، ارزیابی عملکرد و برنامه‌های آموزشی کارکنان خود قرار دهیم. به‌عنوان یک رهبر، ما باید از این ارزش‌ها دفاع کنیم و تیم خود را مسئول نگه دارم.

در حال حاضر می‌توانیم چند قدم عملی برداریم تا مطمئن شویم سازمان ما به طور منصفانه و عادلانه از هوش مصنوعی استفاده می‌کند. بیایید آنها را به چند حوزه کلیدی تقسیم کنیم. در قدم اول باید تیم هوش مصنوعی خود را متنوع کنیم.

چرا که ما به‌عنوان یک رهبر در هر مرحله از چرخه حیات هوش مصنوعی به دیدگاه‌های متنوعی نیاز داریم، از جمع‌آوری داده‌ها گرفته تا توسعه مدل و استقرار آن. یک تیم همگن بیشتر احتمال دارد که سوگیری‌ها و نقاط کور را نادیده بگیرد. برای این منظور لازم است در سازمان محیطی فراگیر ایجاد کنیم که در آن صداهای گوناگون شنیده می‌شوند و به آنها ارزش قائل می‌شویم.

۲. در قدوم دوم باید کیفیت و شفافیت داده را در اولویت قرار دهیم. کیفیت داده‌های ما مستقیماً بر کیفیت هوش مصنوعی ما تأثیر می‌گذارد. بدانیم که سرچشمه داده‌های ما از کجاست و چگونه جمع‌آوری می‌شوند و چه سوگیری‌هایی ممکن است وجود داشته باشد. در این فرایند بهتر است در خصوص نحوه استفاده از داده‌ها و ممیزی‌ دقیق داده‌ها دقیق باشیم.

۳. در قدم سوم باید کاهش تعصب در داده‌ها را، در دستور کار خود قرار دهیم. تکنیک‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانیم برای کاهش تعصب در داده‌های آموزشی خود از آنها استفاده کنیم. این شامل نمونه‌برداری بیش از حد از گروه‌های کم ارائه شده، استفاده از تکنیک‌های افزایش داده‌ها، و بررسی دقیق ویژگی‌هایی است که با ویژگی‌های محافظت شده مرتبط هستند.

۴. در قدم چهارم باید یک چارچوب اخلاقی هوش مصنوعی ایجاد کنیم که اصول اخلاقی سازمان ما را تشریح می‌کند و راهنمایی‌هایی را در مورد نحوه به‌کارگیری آنها در عمل ارائه می‌دهد. این چارچوب باید همه چیز، از جمع‌آوری داده‌ها تا توسعه الگوریتم، استقرار و نظارت را پوشش دهد.

۵. نظارت و ارزیابی مداوم، قدم پنجم این فرایند است. سوگیری می‌تواند در طول زمان رخ دهد، بنابراین نظارت مستمر بر سیستم‌های هوش مصنوعی برای انصاف و برابری ضروری است. برای این منظور بهتر است از معیارهای دقیق، برای ردیابی عملکرد سیستم‌های هوش مصنوعی در گروه‌های مختلف جمعیتی برای شناسایی تفاوت‌های احتمالی استفاده کنیم و ممیزی منظم را در دستور کار خود قرار دهیم.

۶. در قدم ششم نوبت به استفاده از متخصصین خارجی است. استفاده از متخصصین خارجی در سازمان می‌تواند منجر به بینش‌های ارزشمندی شود به ما کمک کند تا چالش‌های اخلاقی هوش مصنوعی را طی کنیم.

۷. در قدم هفتم و پایانی باید فرهنگی را پرورش دهیم که در آن کارکنان احساس راحتی کنند و نگرانی‌های خود را در مورد اخلاق هوش مصنوعی مطرح کنند. فضای امنی برای گفتگوهای باز و صادقانه در مورد این موضوعات ایجاد کنیم. این کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که ملاحظات اخلاقی در سازمان لحاظ می‌شوند.

در پایان لازم است فراموش نکنیم که تنها ایجاد یک چارچوب اخلاقی و اجرای دستورالعمل‌ها، و سپس رهاکردن آن کافی نیست. این موارد مهم هستند، اما ما باید رویه‌های اخلاقی را در پایه و اساس شرکت خود بگنجانیم. از طریق رهبری با مثال، خود را در بطن این موضوع قرار دهیم.

کارمندان را تشویق کنیم تا در گفتگوهایی در مورد سوگیری‌های احتمالی شرکت کنند و بینش‌های خود را به اشتراک بگذارند. آموزش‌های لازم در خصوص اخلاق هوش مصنوعی به کارمندان خود ارائه دهیم. از طرفی تعهد خود به هوش مصنوعی اخلاقی را به ذی‌نفعان، سرمایه‌گذاران و مشتریان خود انتقال دهیم.

در نهایت، اجرای «اخلاق هوش مصنوعی در عمل» به رهبران بستگی دارد تا اطمینان حاصل کنند که سیستم‌های هوش مصنوعی به‌گونه‌ای استفاده می‌شوند که ارزش‌های آنها را منعکس کند و از رفاه جامعه حمایت کند. اطمینان حاصل کنیم که این چیزها بخشی از فرهنگ‌سازمانی ما هستند.

در قسمت بعدی سری پادکست‌های «هوش مصنوعی و رهبری: شکل‌دادن به آینده، امروز»  در خصوص  «حریم خصوصی و امنیت داده  در هوش مصنوعی» صحبت خواهیم کرد. من حسین علی‌محمدی هستم و میزبان شما بودم در پادکست امروز. فراموش نکنید برای اطلاع از قسمت بعدی پادکست، ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید. اگر این پادکست را مفید دیدید آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید. تمرکز ما در سری پادکست‌های لیدرشیپ مستری، به بررسی تفاوت‌های ظریف رهبری در دنیای تجارت مدرن اختصاص دارد با ما همراه باشید.